مهاجرت کاری به کانادا؛ نگاهی به برنامهی اسکیلد ورکر فدرال
مهاجرت کاری به کانادا؛ نگاهی به برنامهی اسکیلد ورکر فدرال
همانطور که قبلا به اطلاع شما رسید، پس از وقفهای چهار ماهه، کانادا طی پذیرش اکسپرس انتری بار دیگر برای متقاضیان Federal Skilled Worker Program دعوتنامه صادر کرد. طی ماههای اخیر و تحت تاثیر همه گیری کرونا دولت فدرال کانادا سیاستهای سخت گیرانهای را در چندین حوزهی عملیاتی خود منجمله مهاجرت اتخاذ کرده است. یکی از پیامدهای این وضعیت این بوده که دولت فدرال کارهای خود را با سرعت کمتری انجام میدهد و در برخی موارد حتی رسیدگی به درخواستهای مهاجرت از طریق چندین برنامهی مهاجرتی متوقف شده است.
مثلا از ماه مارس تا اوایل ماه جولای این تنها متقاضیان دستهی مهاجرتی تجربهی کانادایی و برنامهی مهاجرت استانی بودهاند که از طریق سیستم اکسپرس انتری برای تقاضا جهت اقامت دائم دعوت شدهاند. اما اکنون با برداشته شدن محدودیتها در سراسر کانادا دولت فدرال بار دیگر در موقعیتی قرار گرفته تا از متقاضیان تمام برنامههای مهاجرتی منجمله Federal Skilled Worker Program (FSWP) دعوت نماید. گفتنی است مسیر مهاجرتی موسوم به Federal Skilled Worker Program (FSWP) یکی از چهار برنامهای است که که توسط اکسپرس انتری مدیریت میشوند و برنامهای است که تقریبا نیمی از کل دعوتنامههایی که سالانه از طریق اکسپرس انتری صادر میشوند را در بر میگیرد. در واقع طبق گزارش سالانهی اکسپرس انتری در سال ۲۰۱۹، متقاضیان Federal Skilled Worker Program (FSWP) بیشترین تعداد را در میان دریافت کنندگان اقامت دائم (متقاضیان اصلی و همسر و فرزندانشان) داشتهاند.
اهمیت FSWP در سیاست مهاجرتی کانادا
سیستم مهاجرتی کانادا در اواخر قرن نوزدهم میلادی فعالیت خود را آغاز کرد؛ در آن هنگام اکثرا اروپاییها و آمریکاییهای سفیدپوست میتوانستند از طریق این سیستم به کانادا مهاجرت کنند. این نوع تبعیض نشان دهندهی روحیهی سکنه و دولت سفید پوست کانادا در آن دوران است. با اینکه در سال ۱۹۶۷ (یعنی زمانی که سیستم مهاجرتی کانادا به سیستم مبتنی بر امتیاز بدل شد و سیستم تبعیض آمیز قبلی منسوخ شد) اما در سال ۱۹۶۲ به رهبری وزیر مهاجرت وقت کانادا خانم Ellen Fairclough بود که زمزههایی برای تغییر سیستم مهاجرتی کانادا به گوش رسید. بین سالهای ۱۸۶۷ تا ۱۹۶۲ مهاجرت به کانادا باعث محرومیت بسیاری از گروههای قومی و حتی از بین رفتن بومیان کانادا شد. اتباع کشورهای آسیایی اغلب هدف تبعیض و محرومیت از مهاجرت به کانادا قرار میگرفتند. مهاجرت چینیها به کانادا بین ۱۹۲۳ تا ۱۹۴۷ ممنوع بود و قبل از آن چینیها تنها قومی بودند که میبایست برای ورود به کانادا «مالیات سرانه» میپرداختند. در سال ۱۹۱۱ دستوری برای ممنوعیت ورود و مهاجرت سیاهان صادر شد؛ علت این ممنوعیت عدم تناسب سیاهان با اقلیم و ملزومات زندگی در کانادا اعلام شد. در دستورالعملها نوشته شده بود که پزشکان به دلایل پزشکی مانع ورود سیاهان شوند.
با فرا رسیدن جنگهای جهانی اول و دوم وضع از این هم بدتر شد و اتباع کشورهای دشمن ممنوع الورود و ممنوع المهاجرت بودند. طی جنگ جهانی دوم پناهندگان سیاسی آلمانی اغلب نمیتوانستند از پیچ و خم سیاستهای مهاجرتی عبور کنند و بنابراین راهشان را کج کرده و باز میگشتند. پس از جنگ جهانی زمزمههایی مبنی بر تغییر در جامعه به گوش رسید. اقتصاد داشت به شکوفایی میرسید و کانادا برای کمک به این رشد اقتصادی به نیروی کار به ویژه از کشورهای اروپایی نیاز داشت.
فشارهای داخلی و خارجی کار خود را کرد؛ مهاجران و فرزندانشان خواستار پایان تبعیض نژادی علیه خود بودند. کانادا که خود تحت قیمومیت بریتانیای کبیر قرار داشت کم کم انتقادات تند و تیز خود را از آپارتاید در آفریقای جنوبی مطرح میکرد و در عین حال در سیاستهای مهاجرتی کانادای سفید پوست را مد نظر داشت. خانم Ellen Fairclough اولین زن در تاریخ کاناداست که در سال ۱۹۵۷ پس از هفت سال حضور در مجلس عوام به عضویت کابینه منصوب شده است. او اولین وزیر مهاجرت در دولت نخست وزیر John Diefenbaker است. آقای Vineberg نوشته است که وی در زمان حضور در پارلمان مدافع از بین رفتن تبعیض بوده است.
اما تغییراتی که در سال ۱۹۶۲ ایجاد شد مهاجران را بر اساس امتیاز و شایستگی آنها به کانادا راه میداد. آنگونه که Ellen Fairclough گفته است:«هر کسی، فارغ از اینکه به کدام ملیت، نژاد و کشور تعلق دارد، میتواند برای مهاجرت به کانادا اقدام کند.» سال ۱۹۶۲ بذر مبارزه با تبعیض در پذیرش مهاجر کاشته شد. اما این اقدام منتقدان خود را هم داشت. آنها میگفتند مبنایی برای سنجش شایستگی وجود ندارد. در سال ۱۹۶۷ این سیستم گسترش یافت و تلاش شد تا بر اساس امتیازات تا جای ممکن تبعیض را بر طرف کند. لیبرالها در سال ۱۹۶۳ دولت Diefenbaker را شکست دادند. اما دولت لیبرال جدید مایل به ادامهی اصلاحات در سیستم بود تا آن را با نیازهای بازار کار کانادا بیشتر مطابق کند.
از اوایل دههی ۹۰ میلادی نیروی کار ماهر بیشترین حجم مهاجران کانادا را تشکیل میدادند. کانادا اکنون سالانه بیش از ۶۰ درصد مهاجران خود را از طریق مهاجرت کاری میپذیرد. زیرا کانادا با مشکل پیری جمعیت و کاهش نرخ زاد و ولد روبهروست و باید کمبود نیروی کار خود را جبران کند. در حال حاضر FSWP یکی از موثرترین مسیرها و شفافترین رویکردها در گزینش مهاجرانی است که در کانادا به لحاظ اقتصادی موفق خواهند بود.
نحوهی درخواست مهاجرت از طریق Federal Skilled Worker Program
اگر قصد دارید از طریق مسیر مهاجرتی Federal Skilled Worker Program به کانادا مهاجرت کنید، باید حداقل شرایط زیر را داشته باشید:
- در شغلی که کد مهارتی آن در دسته بندی ملی مشاغل یا NOC عبارت است از ۰، A و B حداقل یک سال سابقه کار داشته باشید؛
- سطح زبان انگلیسی یا فرانسهی شما در مهارتهای چهارگانهی زبانی برابر با CLB ۷ باشد؛
- مدرک تحصیلیتان معادل یابی شده باشد و گزارش Educational Credential Assessment (ECA) دریافت کرده باشید.
متقاضیان بر اساس شبکهی امتیازدهی منحصر به فردی و بر اساس عواملی نظیر سن، تحصیلات، سابقهی کار، پیشنهاد کار، مهارتهای زبانی و داشتن ارتباطات رتبه بندی میشوند. برای متقاضیانی که بالاترین امتیاز را در صف انتظار اکسپرس انتری دارند دعوتنامه صادر میشود تا تقاضای خود را برای اقامت دائم کانادا ارائه کنند.
